Kochani Czciciele Dzieciątka Jezus!
w naszym klasztorze odbyło się kolejne nabożeństwo i Msza święta ku uczczeniu Dzieciątka Jezusw.
W klimat adwentowego oczekiwania na przyjście naszego Pana wprowadził nas celebrujący już po raz drugi nabożeństwo Drogi Betlejemskiej – o. Sławomir Chudzik z lubelskego karmelu.
Kochani Czciciele Dzieciątka Jezus i Jego Matki!
Serdecznie dziękujemy za wspólną modlitwę do Dzieciątka podczas październikowego nabożeństwa!
Polecamy Dzieciątku Jezus i Jego Matce wszystkich Was zarówno obecnych fizycznie jak i tych, którzy nie mogli do nas przybyć!
Poniżej prezentujemy kolejną cnotę Matki Bożej:
17: Stałość i wierność Maryi
„Jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć siebie samego.”
Św. Paweł – 2 Tm 2, 13
Wierność, to dynamiczne trwanie przy obranej wartości, osobie. Jeśli decydujemy się w życiu na jakąś drogę powołania, to decydujemy się równocześnie na wierność tej decyzji. Tak jest w przypadku małżeństwa, kapłaństwa bądź złożonych ślubów zakonnych. Wierność wspomagana gorliwością i zaangażowaniem owocuje tym, że ktoś jest dobry w tym, czym się zajmuje, w tym, do czego czuje się powołany. Wiernym jest tylko Bóg i od Niego otrzymujemy dar wierności. O ten dar trzeba prosić.
Być wiernym jak Maryja, – to trwać… – w lecie i w zimie, płakać wraz z płaczącym, milczeć z milczącym, umierać razem z umierającym; to wypełniać prawo Boga i wierzyć w wypełnienie się Bożych obietnic pośród zmienności hałaśliwego świata, pośród trudności, pokus i zmartwień.
Jakie są zagrożenia dla praktykowania tej cnoty? – rutyna bez troski o świeżość, wyobraźnię, pomysłowość; brak gotowości do zmagania się z przeciwnościami; brak odpowiedzialności prowadzący nieraz do zdrady; egoizm, pycha, zniecierpliwienie, brak wierności powziętym postanowieniom.
Kochani Czciciele Dzieciątka Jezus i Jego Matki!
Po przerwie wakacyjnej odbyło się w naszej kaplicy nabożeństwo ku czci Dzieciątka Jezus i Msza św. w polecanych przez Was intencjach.
Po Mszy św. siedem chętnych osób przyjęło szkaplerz. Gratulujemy i witamy w naszej rodzinie karmelu!
Trwamy w czasie przygotowań do obchodzonej w naszym Zgromadzeniu uroczystości św. Teresy od Dzieciątka Jezus, naszej Patronki.
Kochając Boga w Karmelu pielęgnowała cnoty, którymi żyła Matka Najświętsza. Jedna z nich to milczenie i samotność. Poniżej zamieszczamy tę cnotę:
16. Milczenie i samotność Maryi
„Wszystkie dzieła Boże dokonują się w milczeniu.”
Sługa Boży Anzelm Gądek OCD
Rozpędzone auta, krzykliwe reklamy, mnóstwo spraw i problemów na głowie, a w sumieniu winy bardziej lub mniej dające o sobie znać… Jak tu usłyszeć Stwórcę? Głos Boży lubi pustynię. To właśnie gdy człowiek jest w samotności, najlepiej słyszy ten głos. Samotność, to zejście w głębię naszej duszy, aby w niej uwolnić się od wszystkiego co nie jest Bogiem. Człowiek lubiący wir światowy nie zdoła się tak łatwo skupić.
Przeżywać samotność jak Maryja, – to w skupieniu oczekiwać na przyjście Pana do naszego serca w sakramencie Eucharystii, rozważać w nim wszystko co Bóg czyni w naszej duszy i w Kościele; w ciszy i pokoju pełnić swoje obowiązki i pielęgnować wrażliwość swego serca.
Jakie są zagrożenia dla praktykowania tej cnoty? – zgiełk zbędnych słów, zagonienie, plany na przyszłość w których nie ma miejsca dla Boga. Nieustanne spekulacje na temat wydarzeń z życia, które już jest w przeszłości. Brak szukania woli Bożej w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. A z drugiej strony wyobcowanie, izolacja.
Kochani Czciciele Dzieciątka Jezus!
Dziekujemy Wam wszystkim uczestniczącym w czerwcowym nabożeństwie ku czci Dzieciatka Jezus oraz tym, którzy łączyli się duchowo.
Teraz spotkamy się dopiero we wrześniu. Na czas wakacji życzymy spokojnego, pełnego wrażeń i obfitego w Boże błogosławieństwo wypoczynku.
Poniżej przedstawiamy kolejną cnotę Maryi:
15. Współcierpienie Maryi
„Pod krzyżem Pana uniżajmy głowy nasze, a Krew Jego niech obmyje nas od grzechów naszych i zapala nas do spłacenia długu miłości!”
Sługa Boży Anzelm Gądek OCD
„ O, płonące Serce Jezusa, włóż w moje serce swój krzyż jako oparcie w pokusach, otocz je cierniami, by je sobie uczynić poddanym, scal je swoimi płomieniami, by Cię kochało.”
Bł. Bartolo Longo
Żyjemy pośród zabieganego świata. Komu starcza czasu, by zatrzymać się choć na chwilę i odkryć, że obok nas przechodzi drogą krzyżową sam Bóg? Mamy odwagę by chociażby współczuć Jego cierpieniu? Czy nasza codzienność nie polega raczej na myśleniu o lekkiej i przyjemnej przyszłości pozbawionej dramatu bólu? Czego byśmy nie próbowali, by uniknąć krzyża w naszym życiu i tak go spotkamy. Uciekamy w jedną stronę, a upadamy w drugą w nieskończoność grzechów, które nas smucą i niepokoją. A ON idzie obok … czy za wzorem św. Weroniki osuszymy Jego Krew w naszym sercu?
Współcierpieć z Jezusem jak Maryja, – to nieść w swym sercu krzyż, który dźwigał Jezus, bardziej być zmartwionym złem panoszącym się po świecie niż swoimi cierpieniami. To odczuwać ból przeszywający litościwe Serce Maryi.
Jakie są zagrożenia dla praktykowania tej cnoty? – ucieczki przed krzyżem który składa się z wielu małych krzyży właściwych ludzkiej naturze; brak akceptacji swych chorób, trudnych sytuacji oczyszczających i wzbogacających na wieczność. Postawa cierpiętnictwa.
Kochani Czciciele Dzieciątka Jezus!
Przeżyliśmy kolejne nabożeństwo Drogi Betlejemskiej.
Po skończonej Eucharystii piękne świadectwo swojego nawrócenia i ogarnięcia Bożą Miłością wygłosił Pan Artur Czerski ze wspólnoty "Dzieła Świętych Aniołów" z Zamościa. Polecamy Pana Artura i wszystkich Was – Czcicieli Bożego Dziecięcia opiece i wstawiennictwu Maryi. Miesiąc maj jest szczególnie piękny i dlatego poświęcony jest właśnie JEJ – najpiękniejszej z niewiast. Poniżej przedstawiamy już 14 Jej cnotę:
14. Miłosierdzie Maryi
„Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia,
życie słodyczy i nadziejo nasza witaj!”
- z pieśni Salve Regina
„Uznajmy nędzę naszą a bierzmy miłosierdzie. Potrzeba nam łaski Zbawiciela i Jego miłosierdzia, byśmy jakby wskrzeszeni, w nowości życia chodzili.”
- Sługa Boży Anzelm Gądek OCD
Jan Paweł II – mówiąc o Bogu objawiającym się jako Miłosierdzie – ujmuje to zwięźle: Miłość, która dźwiga, podnosi z upadku, zaprasza do ufności. Miłosierdzie jest reakcją pełną miłości w zetknięciu się ze złem duchowym i materialnym. Najpełniej zrealizował je sam Bóg zachowując człowieka po grzechu pierworodnym. Naszą odpowiedzią na tę miłość miałaby być praktyka miłosierdzia wobec bliźniego.
Czynić miłosierdzie na wzór Maryi to znaczy pełnić je z pośpiechem, gorliwością i chętnie. Modlić się dla innych o stan szczęścia i potrzebne łaski.
Jakie są zagrożenia dla praktykowania tej cnoty? – odrzucenie potrzeby miłosierdzia – również płynącego z sakramentów, pragnienie wypełnienia bardziej sprawiedliwości niż miłosierdzia, lenistwo w pełnieniu czynów miłosierdzia, brak uczynności, brak pocieszenia lub udzielenia rady człowiekowi o mniejszej inteligencji, mającemu swe wady i grzechy, samotnemu, nieszczęśliwemu.
Zapraszamy też do lektury kolejnego odcinka historii kultu Praskiego Jezulatka. Poznamy w nim jak Dzieciątko Jezus zawładnęło sercami atakujących Pragę Szwedów. Seria historii kultu dzieciatka jest w zakadce Zaproszenia / Nabożeństwa Drogi Betlejemskiej