Przyjęcie do szkaplerza

Historia

     Historia szkaplerza jako znaku Maryi i nabożeństwa z nim związanego bierze swój początek z aktu zawierzenia karmelitów Matce Bożej. Odpowiedzią na prośby zakonników i usilne modlitwy do Maryi było Jej Objawienie. W nocy z 15 na 16 lipca 1251 r. generał Zakonu Karmelitów, św. Szymon Stock ujrzał Maryję w otoczeniu aniołów, która wskazując na jego szkaplerz powiedziała:

     To będzie przywilejem dla ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania."

     W następnym wieku Maryja objawiła się papieżowi Janowi XXII obiecując, że zmarłych członków zakonu i bractwa noszących szkaplerz i spełniających pewne warunki wybawiać będzie z czyśćca w pierwszą sobotę po ich śmierci. Określiła wówczas Karmel, jako "Mój Zakon". Papież ogłosił to w tzw. bulli sobotniej 3 marca 1322 r.

     Przywileje te potwierdzali, nadając też odpusty, liczni papieże, przede wszystkim Klemens VII bullą "Ex clementi" z dnia 12 sierpnia 1530 r., aż do naszych czasów. Współcześnie polecali szkaplerz jako podstawowe, obok różańca, nabożeństwo maryjne: Pius XI, Pius XII, Jan XXIII i Paweł VI. Czyni to również Jan Paweł II, który, tak jak jego poprzednicy, należy do bractwa. O noszeniu przez siebie szkaplerza Ojciec św. wielokrotnie się wypowiadał.

     Ostatnio, z okazji 750. rocznicy objawienia szkaplerza, papież ten 25 marca 2001 r. wystosował list do przełożonych generalnych obu gałęzi zakonu (karmelitów i karmelitów bosych), w którym ukazał dziedzictwo dojrzałego nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny w dziejach tego zakonu oraz skutki owocnego noszenia Szkaplerza Św. Ponadto wszystkim zakonnikom i świeckim z Karmelu życzył wzrostu i udzielił Apostolskiego Błogosławieństwa.

     W najważniejszym dokumencie XX-wiecznym o szkaplerzu, liście apostolskim z 11 lutego 1950 r. Pius XII stwierdził:

     "Nie chodzi tu bowiem o rzecz małej wagi, lecz o zdobycie wiecznego zbawienia według obietnicy podanej przez Najświętszą Maryję Pannę. Chodzi tu o najdonioślejszą sprawę dla każdego i o właściwe jej przeprowadzenie. Bez wątpienia szkaplerz jest niejako świętą szatą maryjną, znakiem i gwarancją opieki Bożej Rodzicielki."

     Szkaplerz św. nosili liczni władcy europejscy, w Polsce niemal wszyscy królowie, począwszy od św. Jadwigi i Władysława Jagiełły, którzy sprowadzili karmelitów do Polski w 1396 r. i zostali pierwszymi członkami Bractwa; szlachta, mieszczanie i chłopi; rycerze, powstańcy i żołnierze. Widnieje on na piersi Rejtana na obrazie Jana Matejki. Nosili go święci spoza Karmelu, jak np. św. Jan Bosko, św. Maksymilian Kolbe, św. Jan Vianey, św. Wincenty a Paulo, św. Alfons Liguori, św. Piotr Klawer, św. Robert Bellarmin i wielu innych, bardzo go ceniąc.

     Sama Matka Boża, kończąc swe objawienia w Fatimie, ukazała się jako szkaplerzna, wyrażając wolę, aby wszyscy nosili szkaplerz. Siostra Łucja głosi, że "różaniec i szkaplerz są nierozdzielne". Również późniejsze i aktualne objawienia zawierają to orędzie.

     Na wzór szkaplerza karmelitańskiego powstały później i inne, jednakże ten pozostał najważniejszy i najbardziej powszechny, jako szata Maryi. Jest on znakiem i wezwaniem do poświęcenia się Jej Bolesnemu i Niepokalanemu Sercu.

Znaczenie duchowe

Szkaplerz karmelitański to paschalny znak zbawienia i opieki Matki Bożej, oznacza przymierze przyjaźni z Maryją, w którym Ona  zobowiązuje się dopomóc nam do zbawienia i uświęcenia, a my zobowiazujemy się do Jej naśladowania, służenia i rozszerzania Jej czci. Noszący szkaplerz są pewni Jej opieki w różnych trudach życia i w momencie śmierci. Ufają również, że i po śmierci wstawi się za nimi Ta, która z matczyną miłością troszczy się o braci swojego Syna. Nosząc szkaplerz jesteśmy odziani jakby pancerzem chroniacym nas przed złem, umierając dla grzechu - powstajemy do życia w łasce tu na ziemi, a kiedyś do życia w chwale nieba.

Szkaplerz jest szatą Maryi, jest znakiem pokuty i nawrócenia. Kto przyjmuje szkaplerz święty, wyrzeka się złego ducha, odnawia przyrzeczenia chrztu świętego i oddaje się Maryi jako Jej dziecko.

Szkaplerz oznacza habit zakonu poswięconego służbie i czci Matki Bożej. Ten, kto go przyjmuje, staje się członkiem Rodziny Zakonu i zobowiązuje się do życia jego duchowością z uwzględnieniem charakteru swojego stanu życia.

Szkaplerza nie można traktować jako talizmanu, jest on wyzwaniem i przypomnieniem komu oddaliśmy się w opiekę.

W objawieniach fatimskich s. Łucja zaświadczyła, że w czasie słynnego cudu słońca ona, Hiacynta i Franciszek zobaczyli na niebie trzy obrazy symbolizujące trzy części modlitwy rożańcowej. Na trzecim obrazie ukazała się Matka Boża w odzieniu chwalebnym jako Matka Boża z Góry Karmel, ukoronowana na Królową Nieba i Ziemi - z Dzieciątkiem trzymajacym w ręku szkaplerz.

Obietnice szkaplerzne

1. Obietnica zbawienia. Kto umrze w Szkaplerzu świętym, nie zazna ognia wiecznego, jak to obiecała Matka Boża.

2. Przywilej sobotni czyli obietnica Matki Bożej, potwierdzona przez Sto­licę Apostolską, wybawienia z czyśćca w pierwszą sobotę po śmierci tych, którzy pobożnie nosili Szkaplerz i zachowywali czystość według stanu.

3. Noszący Szkaplerz ma zapewnioną opiekę Matki Bożej w życiu i szcze­gólnie w godzinie śmierci.

4. Udział we wszystkich dobrach duchowych całego Zakonu karmelitań­skiego (np.: Msze święte, modlitwy, wyrzeczenia, dobre uczynki).

Obowiązki noszących szkaplerz

1. Przyjąć z rąk kapłana, a później nosić szkaplerz lub medalik szkaplerz­ny w dzień i w nocy

2. Każdego dnia odmawiać modlitwę zaleconą przez kapłana w dniu przy­jęcia Szkaplerza.

3. Żyć maryjnością, charakterystyczną dla duchowości karmelitańskiej, przez naśladowanie cnót Matki Bożej i jednoczenie się z Nią.

4. Jednoczyć się z męką Chrystusa przez dobrowolne wyrzeczenia i współcierpienie z Chrystusem na wzór Maryi.

Dar Matki

w przygotowaniu

Obrzęd przyjęcia Szkaplerza

Obrzęd błogosławieństwa i nałożenia szkaplerza Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel

K. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

W. Amen.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia podaną niżej modlitwę poświęcenia, a następnie kropi wodą święconą szkaplerze i przyjmujących je:

K. Boże, Ty jesteś Sprawcą świętości i Tym, który w niej udoskonala, Ty powołujesz do pełni życia chrześcijańskiego i do doskonałej miłości odrodzonych z wody i Ducha Świętego; wejrzyj łaskawie na tych, którzy przyjmują nabożnie szkaplerz karmelitański i będą go wiernie nosić jako znak swojego oddania Najświętszej Maryi Pannie z Góry Karmel. Spraw, aby otworzywszy się na czułą miłość Dziewicy, upodabniali się do obrazu Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, i po szczęśliwym przejściu przez to życie mogli wejść do radości Twojego domu. Przez Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

Następuje pokropienie wodą święconą.

Nałożenie szkaplerza. Kapłan nakłada szkaplerz każdemu wiernemu, który o to prosi i odmawia następującą modlitwę:

K. Przyjmij ten szkaplerz (przez który stajesz się członkiem Bractwa Rodziny Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel). Ufny w uprzedzającą miłość pochodzącą od tak wielkiej Matki, oddaj się naśladowaniu Maryi i życiu opartemu na głębokiej z Nią łączności. Noś ten symbol jako wyraz pamięci o obecności Maryi, towarzyszącej ci w twoim codziennym staraniu o wewnętrzne przyoblekanie się w Chrystusa i o ukazywanie Go jako żyjącego w tobie dla dobra Kościoła i całej ludzkości oraz ku chwale Trójcy Świętej.

W. Amen.

Jeśli jest taka potrzeba, celebrans może wypowiedzieć głośno formułę nałożenia szkaplerza tylko jeden raz, dla wszystkich. Po jej ukończeniu wierni odpowiadają razem Amen i podchodzą do celebransa, aby otrzymać szkaplerz.

Po zakończeniu nakładania szkaplerza kapłan zwraca się do wszystkich następującymi słowami:

K. Przyjmując ten szkaplerz, zostaliście włączeni do rodziny Karmelu poświęconej w sposób szczególny naśladowaniu i posługiwaniu Dziewicy, Matce Boga, byście mogli żyć dla Chrystusa i Jego Kościoła tym samym duchem kontemplacyjnym i apostolskim, którym żyje zakon karmelitański. Abyście mogli w sposób doskonały osiągnąć ten ideał, na mocy udzielonej mi władzy, przyjmuję was do uczestnictwa we wszystkich dobrach duchowych zakonu karmelitańskiego.

Po zakończeniu obrzędu kapłan poleca codzienne odmawianie jednej z maryjnych modlitw, najczęściej "Pod Twoją obronę" lub "Zdrowaś Maryjo ". Następuje błogosławieństwo kończące obrzęd.

ZAKOŃCZENIE OBRZĘDU

Celebrans wyciąga ręce nad obecnymi:

K. Bóg Ojciec niech was napełni swoją miłością miłosierną daną nam w Jezusie Chrystusie, Synu Dziewicy Maryi.

W. Amen.

K. Jezus Chrystus niech was uczyni uczestnikami miłości Ojca w matczynej czułości Dziewicy

Karmelu, abyście mogli czynić wszelkie dobro.

W. Amen.

K. Duch Święty, który was natchnął pragnieniem ukrycia się pod płaszczem Maryi, niech was uczyni apostołami na drodze pokoju i sprawiedliwości.

W. Amen.

K. Błogosławieństwo Boga wszechmogącego, Ojca i Syna, i Ducha Świętego niech zstąpi na was i pozostanie na zawsze.

W. Amen.

K. Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego.

W. Amen.

Zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej

Prot. N. 2474/95/L

Bracia Bosi Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel

Na prośbę P.O. Fiorenzo Bugin, prokuratora generalnego Braci Bosych Zakonu

Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, wyrażoną w piśmie z dnia 21 grudnia 1995 roku, na mocy władzy udzielonej Kongregacji przez Papieża Jana Pawła II, z radością zatwierdzamy tekst Obrzędu poświęcenia i nałożenia Szkaplerza Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, przygotowany w języku włoskim, zgodnie z załączonym egzemplarzem. Publikując tekst należy dołączyć niniejszy dekret, w którym Stolica Apostolską zatwierdziła wymieniony wyżej Obrzęd. Po opublikowaniu tekstu należy dwa jego egzemplarze przesłać do Kongregacji.

Bez względu na jakiekolwiek przeciwne zarządzenia.

Dano w siedzibie Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, 5 stycznia 1996 r. Kard. Antonio M. Javierre Prefekt, Carmelo Nicolosi Zastępca Sekretarza

Świadectwo przyjęcia Szkaplerza

Formularz ten wypełniamy po przyjęciu szkaplerza świętego otrzymanego od Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus z Lublina i wypełniony (nawet jednej osoby) przesyłamy mailowo na adres: karmel-lublin@karmelitanki.pl