Aktualności

O godzinie 17.00, w naszej kaplicy, przy wystawionym Najświętszym Sakramencie, w łączności z Ojcem Świętym Franciszkiem i Kościołem świętym na całym świecie, został odczytany Akt poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi.

Następnie było odprawione Nabożeństwo ku czci Dzieciątka Jezus oraz Eucharystia w intencjach przedstawianych Dzieciątku podczas nabożeństwa wraz z podjęciem duchowej adopcji dziecka poczętego.

Zwieńczeniem naszego wielkopostnego spotkania modlitwenego była Droga krzyżowa ze św. Teresą od Dzieciątka Jezus.

Wszystkim Czcicielom Dzieciątka Jezus serdecznie dziękujemy za wspólną modlitwę!

W zakładce "Zaproszenia/ Nabożeństwo Drogi Betlejemskiej/Historia kultu Dzieciątka" można poczytać jakie były początki oficjalnego kultu małego Króla w Pradze.

Prezentujemy też kolejną cnotę Matki Bożej:

12. Ubóstwo Maryi

„Ubóstwo jest prostą drogą do Boga, bo nie zakocha się w żadnej rzeczy, prócz Boga i wzajemnie przez Boga jest kochane.”

- Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Od majątku nie zależy szczęście człowieka. Z bogactw często rodzą się występki, choć nieraz i ubóstwo bywa złym doradcą, jeżeli z nim nie łączy się bojaźń Boża. Bogactwa napełniają troską i niepokojem serce posiadacza. Cnotę tę można posiadać nawet przy majątku, jeżeli do niego nie przywiążemy serca i jeżeli będziemy pełnili dobre uczynki. Gdy ukochamy naszą biedę, niedostatek, nawet duchowy, to Bóg znajdzie w nas miejsce na wylanie swoich bogactw.

Być ubogim jak Maryja, – to w niedostatku zachować spokój, cierpliwość i poddać się z ufnością woli Bożej. Jak Maryja oddała nam swego Syna, aby nie był Jej wyłączną własnością, tak kierując się prawdziwą miłością, starać się dzielić z innymi tym, co dla nas cenne.

Jakie są zagrożenia dla praktykowania tej cnoty? – przepych, próżność, brak cierpliwości w znoszeniu braku potrzebnych rzeczy, dążenie za wszelką cenę do zdobycia bogactwa i cierpienie z powodu jego utraty.

W nocy z 26 na 27 lutego w naszej kaplicy łączyłyśmy się się z wszystkim Polakami proszącymi o błogosławieństwo dla Polski. Wraz z przybyłymi gośćmi błagałyśmy też Pana Boga o ustanie wojny na Ukrainie.

Towarzyszyła nam peregrynująca akurat w tym czasie w naszym klasztorze kopia figury Matki Bożej Uśmiechu.

Tę statuę podarowały naszemu Zgromadzeniu siostry Karmelitanki Bose z Lisieux z okazji rozpoczęcia drugiego stulecia istnienia naszego Zgromadzenia.

W PONIEDZIAŁEK, 28 LUTEGO BYŁA MOŻLIWOŚĆ ADORACJI NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU I MODLITWY PRZED FIGURĄ MATKI BOŻEJ UŚMIECHU PRZEZ CAŁY DZIEŃ

FIGURĘ MATKI BOŻEJ MOŻNA BYŁO JESZCZE NAWIEDZIĆ WE WTOREK, ŚRODĘ, CZWARTEK I PIĄTEK.

Więcej na temat figury Matki Bożej Uśmiechu i peregrynacji:

https://www.karmel.pl/peregrynacja-matki-bozej-usmiechu/

MODLITWA DO MATKI BOŻEJ UŚMIECHU

O Maryjo, Matko Jezusa i nasza Matko,

która niegdyś poprzez widzialny znak uśmiechu pocieszyłaś i uleczyłaś Twą umiłowaną córkę

święta Teresę od Dzieciątka Jezus,

błagamy Cię, przyjdź pocieszyć także i nas w trudach i cierpieniach tego życia.

Uwolnij nasze serca od spraw ziemskich, daj zdrowie duszy i ciała,

umocnij nas w nadziei i spraw o Matko,

byśmy w niebie mogli cieszyć się wiecznie Twym zachwycajacym uśmiechem. Amen

Kochani Czciciele Dzieciątka Jezus!

25 lutego odbyło się w naszej kaplicy kolene nabożeństwo ku czci Dzieciątka Jezus. Po nabożeństwie, jak zwykle przeżyliśmy Eucharystię, podczas której polecaliśmy Dzieciątku nasze prośby.

Serdecznie dziękujemy za wspólnią modlitwę wszystkim przybyłym gościom oraz tym, którzy łączyli się z nami w sposób duchowy.

Liturgii przewodniczył o. Paweł Bęben OCD. W wygłoszonym słowie zaznaczył, że małe dziecko podczas snu jest zupełnie spokojne, bo ma blisko rodziców – podobnie i my w zagrożeniu wojny możemy być spokojni, gdyż wierzymy w naszego Ojca w niebie, który nam nieustannie błogosławi. Małe dziecko wymawia też mało słów modlitwy – czasem (w określonych okolicznościach) wystarczy tylko jedno słowo: Amen.

Prezentujemy już 11 cnotę Matki Bożej a w zakładce Zaproszenia/Nabożeństwo Drogi Betlejemskiej – kolejny odcinek historii kultu Dzieciątka Jezus

11. Posłuszeństwo Maryi

„Dusza nieposłuszna nie odniesie żadnego zwycięstwa, chociaż by ją Sam Pan Jezus bezpośrednio spowiadał. Na wielkie nieszczęście naraża się dusza nieposłuszna i nic nie postąpi w doskonałości i nie da rady w życiu duchowym.”

                – Dzienniczek Św. Siostry Faustyny Kowalskiej

W dzisiejszym świecie szukamy posłuszeństwa u dzieci, podwładnych, a nawet urządzeń mechanicznych. Czy szukamy posłuszeństwa własnego serca wobec Bożych przykazań, zobowiązań, wobec rodziny, współpracowników a zwłaszcza u przełożonych? Dziś często słowo: wolność jest wartością nowoczesną, najważniejszą. Przypomnijmy sobie słowa św. Jana Pawła II o wolności, która jest nam nie tylko dana, ale i zadana. Czy w prawdziwej wolności nie mamy słuchać głosu sumienia? Czyż nie mamy słuchać głosu serca podpowiadającego, że im kto więcej miłuje, tym łatwiej mu czynić wolę umiłowanej osoby?

Być posłusznym jak Maryja – to wsłuchując się w głos Wcielonego Słowa odnajdywać Bożą wolę każdego dnia i każdej godziny, aby ją wypełniać.

Jakie są zagrożenia dla praktykowania tej cnoty? – zbytnia pewność siebie nie pozwalająca na wykonywanie poleceń osoby za nas odpowiedzialnej, lekceważenie praktykowania uczynków pokory, niecierpliwość, samowola, przekonanie że ma się zawsze rację w każdej sprawie i podążanie zawsze wg. własnych wskazówek.

Kochani Czciciele Dzieciątka Jezus!

Serdecznie dziękujemy wszystkim przybyłym na styczniowe spotkanie modlitewne z Dzieciątkiem Jezus oraz łączącym sie z nami duchowo.

Wszystkich Was ogarniamy naszą jubileuszową modlitwą – 31 grudnia 2021 r. minęło 100 lat od założenia naszego Zgromadzenia. Z tej racji zachęcamy do zapoznania się z prezentacją multimedialną w programie genialy przedstawiającą piękne dzieje Naszego Zgromadzenia.

Jest ona dostępna na oficjalnej stronie Zgromadzenia: http://www.karmelitanki.pl

Prezentujemy też kolejną cnotę Matki Bożej:

10. Pobożność Maryi

„Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie najusilniej i proście za wszystkich świętych”

 – Ef 6,18

Słowo pobożność kojarzy się nam z pacierzem, chodzeniem do kościoła, znakiem krzyża. Gdy wejdziemy głębiej w jego treść to również z sakramentami, różnego rodzaju nabożeństwami, medytacją nad Słowem Bożym, przeżyciem rekolekcji. Jeśli tym zewnętrznym znakom naszej pobożności i łaski Bożej towarzyszy nasza odpowiedź w sercu, wyrażona oddaną Bogu myślą, mową i czynem, to nasza pobożność jest prawdziwa. Gdy jednak poprzestaniemy na zewnętrznej formie, to modlić się będziemy tylko zewnętrznie, bez ducha i zażyłości z Bogiem. Wtedy wśród ludzi możemy być odbierani jako nieautentyczni. Być pobożnym, to żyć „po Bożemu”, czyli wg. Jego prawa i „po Bogu” – uznając w każdej sytuacji życiowej pierwszeństwo Jego Osoby. Najdoskonalszym przykładem życia pobożnego jest dla nas Maryja, zwłaszcza poprzez uwielbienie.

Być pobożnym jak Maryja, – to przebywać z Bogiem, aby nabierać u Niego sił do wykonywania codziennych obowiązków. Zawsze zgadzać się z wolą Bożą

Jakie są zagrożenia dla praktykowania tej cnoty? – Zaniedbanie modlitwy serca, brak szukania Bożej woli w wydarzeniach dnia codziennego, brak zainteresowania osobą Jezusa Chrystusa jako najdoskonalszego obrazu Boga. Minimalizm, czyli spłycanie i ograniczanie praktyk religijnych do minimum; niestałość, czyli gubienie entuzjazmu i wierności; interesowność, czyli np. apostolstwo dla korzyści; sentymentalizm, czyli bazowanie na emocjach i doznaniach; naturalizm, czyli postawa człowieka który uważa się za zbyt wykształconego i kulturalnego na praktykowanie pobożności. Na drodze rozwoju modlitwy zagrożeniem może być zniechęcenie i zmiana dobrych postanowień, zwłaszcza w oschłościach, rozproszeniach, zmęczeniu. Brak pogłębienia formacji duchowej.

W zakładce zaproszenia/ Nabożeństwa Drogi Betlejemskej/ Historia kultu Dzieciatka Jezus można się zapoznać z kolejnym odcinkiem dziejów czci Praskiego Jezulatka. To chyba najbardziej wymowny odcinek, który ukazuje jak bardzo Dzieciątko Jezus błogosławi swym czcicielom!

Gorąco zachęcamy!

Kochani Czciciele Dzieciątka Jezus!

W związku z dużą ilością zachorowań covidowych nabożeństwo listopadowe odbyło się w naszej kaplicy tylko z udziałem sióstr.

Dziękujemy wszystkim łaczącym się z nami duchowo.

Przedstawiamy kolejną cnotę Matki Bożej:

9. Pokora Maryi

„Pokora widzi swą nicość wobec wielkości Najwyższego Boga, ale jest najpewniejszym przysposobieniem, by ściągnąć na siebie wzrok dobroci Ojca. Pokora Maryi Boga ściągnęła z nieba na ziemię. Na prawdy Boskie trzeba patrzeć przez pokorę rozumu, wówczas wiara i miłość wprowadzą nas na głębię.”

- Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Pokora, to cnota, której trzeba uczyć się i praktykować poprzez często bolesne okoliczności życia codziennego. Jest to miły kwiat, pachnący a ukryty jak fiołek w cieniu, posiada dziwną, tajemniczą próżnię – gdy Bóg ją w nas widzi, to obdarza łaskami i napełnia dobrami. Pokora jest prawdą. Jeżeli zważymy spokojnie, czym jesteśmy, od kogo wzięliśmy życie, władze duchowe, przymioty serca, zdolności, dary nadprzyrodzone; musimy chwałę oddać Bogu, a sobie przypisać nędzę. Pokora jest mocą, potęgą. Im bardziej się uniżamy, tym ona jest silniejsza wobec piekła. Kto jest prawdziwie pokorny, ten nigdy się nie płaszczy, ani służalczo poniża, ale chętnie, z radością innym okazuje należny szacunek, jest dla wszystkich uprzejmy i delikatny. O ironio, przecież to właśnie nieposłuszeństwo i bunt okrzyknięte zostały cnotami we współczesnym społeczeństwie…

Być pokornym jak Maryja, – to całą wielkość łask obracać na chwałę i uwielbienie nieskończenie dobrego Boga. Nic sobie nie przypisywać, tylko Stwórcy, w sobie widzieć nędzę, a w Bogu dobroć i wielkość. W cierpliwości znosić niesprawiedliwe oskarżenia, oszczerstwa, upokorzenia.

Jakie są zagrożenia dla praktykowania tej cnoty? – brak wewnętrznego uniżenia dostrzegającego swą słabość, brak uniżenia zewnętrznego dającego innym pierwszeństwo. Nie przyjmowanie słusznych bądź niesłusznych nagan, niewygodnych posług bez wymówek. Zwracanie uwagi na swoją osobę poprzez słowa, gesty itp.; samolubstwo, lekceważenie bliźniego, postawy roszczeniowe.